UNUTTUM BİLDİĞİMİ!..
Bildiğimi unuttum bu aşkın hitabında;
Konuş gücün yeterse var mıdır itirazın… Yerin cehennem olsun şu gönül kitabında; Çekilmiyor dilberim ne işven ne de nazın; Bildiğimi unuttum bu aşkın hitabında; Kalemin isyanını kağıtlarım çekerken; Suskunluğum beladır bülbül olan dilimde; Senden ayrı her mevsim dertlere dert ekerken; Solmuş gonca misali solmuş resmin elimde; Kalemin isyanını kağıtlarım çekerken; Vurduğun hangi damla sebebim oldun diyor; Söyle hangi bulutlar özlem yağmuru taşır; Bakışların gözüme çiğnenen yoldun diyor; Elbet bir gün ahlarım vicdanına ulaşır; Vurduğun hangi damla sebebim oldun diyor…. Gözlerimde bir mezar defnederken ölümü; Bundan böyle duyulmaz sensizliğin sesinde; Yarım kalan sevdamın yarım kalan bölümü; Ve bir keman ağlıyor matemin nefesinde; Gözlerimde bir mezar defnederken ölümü; Şimdi bana sorarsın neden kalem dil döker; Neden ağlar satırlar böyle boşu boşuna; Bilir misin sevdiğim çivi çiviyi söker; Sökseydim yüreğini gider miydi hoşuna; Şimdi bana sorarsın neden kalem dil döker… “Dinmeyecek hiddetim, sebebini sorma hiç Aklım yıllık izinde hiç aklını yorma hiç”!.. Ali ALTINLI – 05/01/2010 Saat: 00:32 |
Ben devamlı okuyan olarak okumakta değil ama yorum yazmakta geç kaldım.Zira diğer sitede de okuyorum ya..
Tebrikler,iyi bir kalemsiniz her zaman..Slm ve sevgilerle kalın..ESRA