Sanal Şiirin Sanal Hikayesi

Aşk, hep acı çekmek değil midir! .. Aşıklar İmtihan olur; ve her engeli aşacak kadar dirençli olursa sevgi gerçektir; Yoksa, vitrindeki mankenler çok ama çok güzeldir ama ruhsuzdur! .. İşte, ’Nankör’ insanlar da böyledir, kabul etseler de etmeseler de! .. Hele sosyetik fesat kumkumaları da bazı olumsuzluklara ön ayak olup, yalancı zeki şahitlere hak ettiğinin çok üstünde değer veririse, vay bu toplumun haline! .. diyen, sanal bir hayali düşünce yani fantastik! ..

Çok fakir bir ailenin oğlu olan ve ilk aşkından ayrılan sanal kişi, daha sonraki ilk aşkı ile görüşmediği yaklaşık 30.11.1987 yılndan sonra yaklaşık 30-40 arası aşk ve meşki yaşar dolu dolu; ve evlenmesini isteyen ailesinin baskısı üzerine gelen sayısız evlenme teklifini reddettiği gibi kendisine önerilen bayanları değişik sebeplerle kızdırmak süretiyle kendinden kasıtlı olarak uzaklaştırmıştır! .. Günlük ihracat ile sayısız evli, bekar, bakire, dul ile sınırsız bir aşk yaşamış olan bu sanal aşık; resmen aşk hayatıyla dalga geçmiştir, ama herkesi inandıracak rol ile! .. Çapkınlık yaparak ilk aşkından intikam almıştır. Hatta, ilk aşkının kendinden iğrenmesini en itici bir şekilde sağlayarak! .. Çünkü, ilk aşkını aradaki sosyal iletişim farkı ve çarkı yüzünde dışlaması(!) veya dışlamış gibi olması gerekiyordu ve bu aşk "Platonik Aşk" olmalıydı! .. Kaçan ile kovalayan vardı; ama, aslında kovalayan gibi görünen sanal bir aşık var, bu senaryoda! .. AŞK, sevdiğini kendinden çok sevmektir ve gerekirse kendinden uzak kalmasını sağlamaktır, ilk aşkının mutluluğu adına! .. İşte sizlere sanal, hayali ve biraz da fantastik bir aşk senaryosu!.. Okumuş ama adam olamamış nankör insanlara göndermedir aslında, bu fantastik ederecede sanal bu şiir!..

Sanal Tarih: 30.11.1987
Sanal Zaman: Saat:22.25
Sanal Mekan: Sıhhiye Köprüsü
ANKARA

Sevgi ve saygılarımla! ..

İlkbahar derken, ısındı havalar
Mis gibi kokar oldu, et tavalar
Havalar serin, mevzular çok derin
Kanım kaynadı, sana aşkım derin.

Kırlarda papatyalar sarı beyaz
Arada tektük gelincik ve ayaz
Dağlar başı karlı, erimekte kar
Kalp heyecanla atar, nerdesin yâr.

Otlaklarda küçüklü, büyüklü kuş
Denizler masvavi, rampalar yokuş
Ter akıtırken, tarlada işçiler
Diş çekmekle meşgul aşık dişçiler.

Yaz gelip çatar kumrular aşk yapar
Arılar, çiçekten çiçeğe sapar
Hafif bir esinti var adı meltem
Kır yeşili gözlerle esen meltem.

Ne aşklar yaşadım da yazlı, kışlı
Sınırsızdı, kaynaştık içli dışlı
Naz yok, saz yok; ama, aşkla meşk vardı
Yazın esen meltem çok manidardı.

Sahil alabildiğine kum kumsal
Bir dilim karpuz ikram, aldı kumral
Kumral, bir bakış fırlattı devetkâr
Yaz aşkım mazi, anısı davetkâr.

İlk aşkıma kurban ettim, aşkları
Saymadım ama, yaşadım aşkları
Sarşın, esmer, evli, bekar vardı
Alan ben, veren haz aldı, haz kârdı.

Araya girenler utansın daim
Yalancı şahit idi, zeki kaim
Çok hain putsal Meryem, serap gördü
İlk aşkıma, haince şorap ördü.

Sosyetik mal, tepeleri sarmış kem
Aslını inkar edenler, oldu yem
Yaşım olmuş yarım asırlık, şimdi
Sormam artık, aşk meşk mahkumu kimdi?!..