KIZIN ADI AYLİNKimi tutturdu Ayten diye, Kimi Nalânlara seslendi şiirlerle, Ayşelere de az şiir yazılmadı hani, Sevda aktı oluk oluk hecelerle, Aşk usulca kafiyelere gizlendi, Kadınlarımız yaşandı içimizde, Kimselerle paylaşılmadı onlar, Hep gizlendiler kalbimizde, Kimimizi buldu mutlu sonlar, Türk filmivariydi ayrılıklarımız, Ne onlar varken yapabildik, Nede tutunabildik hayata onlarsız. Benim de bir kadınım vardı elbet, Muallâyı sormayın bana kim diye, Kendi halinde yaşar gider Şaziye, Ben yıllarca şiirimi ona yazdım, Kimselerle paylaşmadım adını, Rüzgâra bile hiçbir şey demedim, Ne zaman şehir vursa beni sol yanımdan, İçin için kanadım da onun için ölmedim. En son canıma tak etti yokluğu, Hiç bilmiyorum gülümüydü sosyetenin, Yoksa şarkılardaki gibi, Fabrika kızımıydı o sevdiğim, Çıktım dağlara, aldım şehri ayakaltıma, Haykırıverdim birden, kızın adı Aylin, Ah az çektirmedi hani bana, Sabrı öğretene kadar neler çektim, Çocuksu bir yanı vardı, az biraz çocuktu, Söylemesi ayıp karanlıktan korkuyordu. Ama tuttumu kadınlığı birden, Sanırsın ki dünya yıkılıyordu. Ayakları üstünde durmasını bilen, Afet bir kadın oluveriyordu. Hiç sormayın bana ateşe verdiğimiz geceleri, Kendi yağmurlarında ıslanmayı bilmezken, Sırılsıklam ıslatıyordu yağmur bizi, Hele bir öpüşü vardı dostlar, Orta yerinden toprak gibi çatlardı dudaklarım, Kötü günümde hep yanımdaydı, İyi günümde sıcaklığını hissederdim. Güne birlikte başlardık sabahları, Kimseye benzemezdi kendi halince, Ruhu yeterdi bana içten içe, Bilirdim bir yerlerde duruyordu, Yaşardı benden bihaber uzak şehirlerde, Her şair gibi sayıklardım adını, Yüksek ateşli hastalıkların nöbetinde, Ah bir bulabilseydim varlığını, Mutluluk aralanırdı düş bahçelerine, Hüzünleri dermezdim buket buket, Kendime telkinler vermezdim böyle, “Çıkacak karşına sabret” diye, Kimi tutturdu Ayten diye, Kimi Nalânlara seslendi şiirlerle, Ayşelere de az şiir yazılmadı hani, Sevda aktı oluk oluk hecelerle, Benim kadınım sadece bir hayaldi, Büyüdü içimde benimle birlikte, Ama sakladım ben onu içimde, Gözleri hüznü tanımasın istedim. Büyüdükçe yalnızlaştım, bekledim. Bekledikçe ben onu çok sevdim. Fakat silueti bile yoktu usumda, Herkesin kadını vardı, herkes çifti, Bir ben unutulmuşum sanki Benim kadınım bir hayaldi, Adı mı? Adı Aylindi. BAKİ EVKARALI |