Selasını vermek lazım ayrılığın
Topladım senden arda kalan yüreğimi maziden
Islandı saçaklar altında Bir güvercin gibi titreyerek Gittiğin yıllarıma Ağıtlar yakarak Unutmak Düne ait ne varsa unutmak Unutmak aslında hatırlayanın işi Ben seni unutmak zorunda değilim Affetmek zorundayım Şikayetlerden,talanlardan Kalanlardan, Vuranlardan, Bir bir sorulamayan o an anlardan Cevaba luzum yok! Ele güne karşı Tutmadım tek bir gam defteri Ödendi ey maskeler Borcunuza kefil saydım Verdim toprağa yaptıklarınızı Ölüme ittiğiniz uçurumlardan sağ çıksada eski hayallerim Bir cehalet kuyusundan kurtadığım kalbimi Toprağa verdim Maskelerden sürgün yemiş kimliğimi Ahdime vefa eyledim Düşlerimde gezen kara bulutlar Kilitledim sizi tahta sandıklara Çiviler çaktım bir bir Kalbimi çizen adlara İçimi yakan sahte yüreklere Siyah dedim Siyah yıllar Aynalarına bakmaya korkan çamurlardan, Müzmim, pesimist karaladan, Grilenmiş is kokan kelamlara fail imiş Ne var imiş Nerdeymiş unutuvermişim Kalbimden taşınan Fihristte ismi olan İsimsiz kalmış bir gölgesin Beni ben eden her izde bir imza Bu eserden emekli Ey sen kimsin? Yutkunmam gerek önce ettikleriniki Sabaha gülerek doğabileyim Sana sitem yüklü gemiler göndermem artık Sitem edecek kadar bile, düşünmeyerek Savrulsa hüznüm düşen yapraklar gibi Yerlerde çamur daha az incitir belki Değmez miş,bildim Damıttım ömrümden yaban gülüşünü Yalan sözlerini,yüreğini Sahte visalin sahte düşÜ Nutkumun idam sehpasını kurmuştum ya hani yetmemiş gibi Celladım oldun! Sırtımdan bıçakladın! Sitemlerime avukatım yok Savunmasız infazımda acımasız yar Şimdi aldanışın ne anlamı var Bitir hadi bitir işkencedir ruha Yazıktır ömre Gel etme,eyleme sebebim oldun Hiç bilmezsin oysa Takılır ya ayakların taşa Sıtma tutar sancı tutar ateş basar İçim kanar Gözümden düşen her damla Boynuna vebal olur Bahtın yanar Anlasana ahım tutar Kopuverdi sinemde düğümlerim Düçar oldum Naçar oldum Harab olmadan Bitap düşmeden Sevda selinden Selasını vermek lazım ayrılığın Beyza Seren |
KUTLU-YORUMMMMMMMMMMMM