GÜL ve DİKEN
Gülü seven dikenine katlanır demişler
Demişler de ! sanki iyi etmişler Bu söz ile beni perişan ettiler Bakın görün beni ne hale getirdiler Ben bir güle yandım Onun için çok çabaladım Çok çareler aradım ama bir türlü ulaşamadım Bir kez olsun koklayamadım. İşte tam o sırada o sözü hatırladım Güle ulasmak için dikene katlanmalıyım. Diken benim için bir basamak olacaktı Beni Gülüm’e ulaştıracaktı O da önce bana kucak açtı Gülden haberler saldı Ama sonunda bir türlü bırakmadı Gülün adını anmamı bile yasakladı Bu iş benim aklıma takıldı Başka yol da kalmadı Ya gül’e yanacagım Ya dikenle kalacağım |