FORUM: Nasıl bir eşiniz olsun isterdiniz?

Böyle bir forma yazdığım yazıya ek olarak bu şiirimi düzenledim...
Form için yazdığım yazı ve kendi şiirlerim üzerine yazılan birkaç cümle aşağıdadır.....
Taktirlerinize sunarım:

(...Günlerden bir gün, bir bankta oturuyordum. Aynı bankta oturan iki kişi kendi aralarında sohbet ediyordu...Dikkatimi vererek gayri ihtiyari dinledim...Sohbet konuları; huylarına göre karakterler...Biri anlatıyor:...Belli ki çok dertli -Kardeşim diyor, dünyada üç türlü huy- soy varmış; Biri Katır huylu-soylu... Biri Köpek huylu-soylu... Biri de Melek huylu-soylu...Katır huylu-soylu olan inat mı inat...Köpek huylu-soylu olan her an her şeye hırlayan, kavgacı mı kavgacı... Melek huylu-soylu olan ise yumuşak başlı, ömürlere ömür katan bir karakter, bir soy.....
İşte bu sebeple Orta Asya bozkırlarındaki düğünlerde, gelinleri kuzu postu üzerinde yürütürler ki; huyu tüy gibi yumuşak olsun, evine ışık, beyine yastık olsun, ömürlerine ömür katsın diye.....
Bu sohbetlerini dinlerken şöyle bir ummana dalıp düşündüm..
Allah herkese Melek huylu-soylu eş nasip etsin......ömürlerine ömür katılsın.....saygılarımla...

Bir zamanlar tanımıştım onu…
Hali perişan, tarifsiz bir mecnun,
Gözleri buğulu, yüreği aşkla doluydu…
…
Coşuyor, coşuyor, coşuyordu.
Bana, haydi diyordu, durma,
Sen de sevdalan, senin de sevda yelleri essin başında
Bulutlarda uç, pembe düşler gör, yıldızlarda dolaş,
Benim gibi, senin de yüreğin çarpsın aşkınla…
Sevdanı, kuşlara, rüzgâra, kelebeklere fısılda…
İşte böyle, onun ki, başka bir sevda…
Bir gün, bir gariban gördüm, yıkık dökük sokakta…
Sinek kovalıyordu, elindeki sopayla…!
Heey dostum, duur, tanıdım seni, gel hele şuraya
Bir zamanlar mecnundun, ne oldu sana…
Dedi; ne olur, bir şey sorma bana…
O, mecnun hayatımı, otur anlatayım sana…
Huylar varmış, katır mı katır, inat mı inat…
Huylar varmış, hırlayıp, kükreyen bir at…
Huylar varmış, melek mi melek , ömrüne ömür kat…
Gözleri buğulu, yaşları, yüreğine akıyordu
Benimki, melek çıkmadı diyordu…
Gönlündeki ateş sönmüş, kalbi, boş mu boştu
Artık, o mecnun, halinden eser yoktu
Aşkı bitmiş, fırtına dinmiş, sevdalı yüreği bomboştu…
…
Bir gariban gördüm, yıkık dökük sokakta
Benimki, melek çıkmadı diyordu…
Aşk acısından değil, çektiklerinden, deli olmuştu…

Erdal YILMAZ