Yılanın Kuyruğundaki İsyankar
ışığın en dik kırılma noktası
kaleye paralel bir orta Yarışı belki de aile ortamı, güvensiz, eksik. Ve insan. Ne diye hep o beyinler bu saydıklarımla insanı bağdaştırdı? Insanı ne diye bağıra bağıra kırılan bir cam misali her şeyin merkezi olarak belirttiler? korktular mı ufuklarımızda gizli sitemlerimizden? korktular mı üzerimizde kırılan aynalardan? küfürlerden mi korktular acaba? Ve insan.Cennete giden kapı insanın içinde saklı dediler daha cennet cehennem nedir, varmıdır, yokmudur bilmeden. ve bu koydukları kurallara bir yılanın başı misali itaat ettiler. Bazıları Kurnaz olduğunu sandı, Bunları kendi lehlerine kullanarak. bazıları pek aldırmadı onlara. ve kötülük.Hep kendilerine inandılar. kötülük insanın içindedir dediler. Derken içlerinde korku vardı ki hepsinin yüzlerine yansır bu korku. Sokakta, İşyerinde nerede görürlerse bir insan, orada belirir yüzlerinde korku. neden korkuyorlardı? Üst çekmecelerimizde sakladığımız Boksör eldivenlerimizden mi? yoksa döner bıçaklarımızdan mı? evet hepimiz ceplerimizde küçük şişlerle dolaşıyorduk değil mi? ve içki.Kötülediler, kötülemeri gerekiyordu çünkü denemişlerdi ama bulamamışlardı içkideki tanrıçayı. deneyiş şekilleri yanlıştı belkide. Ama bu sefer korkmuyorlardı. korkmamışlardı o yılanın kuyrukları. Korkmamışlardı Çünkü bilmiyorlardı John Fante nin beyzbol da kullandığı kolunu içkiyle sıvazlayarak güçlendirdiğini. Korkmamışlardı Çünkü bilmiyorlardı Charles Bukowski nin ruhunu içkide bulduğunu. Bilmek istemiyorlardı çünkü yararı olmamıştı o ön yargılı beyinlere. Ve söz karmaşası. onca boş söz. seviyorlar ve Edebi diyorlar. Kısaca karalıyorlar Boşuna söz kullanmayanları. kuru kalabalık oluşturmayanları. eleştirirken de bir yerden çekiniyorlar. korkuyorlar şimdi, tam şimdi sen bunları okurken Kendi üstlerinde aynalar kırılmasından korkuyorlar, döner bıçaklarından. Korkuyorlar. Yılandan kopup, tek başlarına kalmaktan. Korkuyorlar ama ben yok oluyorum gitgide benden sonrakilere bırakmak için savunmamı Şimdi onlara yardım kapısı açacak kimse yok. Kimse yok kapı ve kendileri dışında ve ben yok oluyorum geride kalanları düşünmeden sessizce ... |