DÖŞEK SOYTARISI;hadi bakalım sabaha kadar döşek gecemiz musluğu az açık bırak müsemma su sesinde düşümüz doğsun kör bir ustura çökmüşken soluğuma söylesene ne kadar kendim olabilirdim oysa ne ihtiraslı yaşadım ve estim şafakta ve ne şanslıydım titredi elleri celladımın şimdi bir gül;e döküldü usturamdaki kan dökülmeliydi de elbet ve dudaklarıma vurdu ya tirşe vurgunu yaz bu kez kendi rengimi kendim öptüm müsemma beyaz ;artık bir kere bir segah bir tekbirin teslimiyetidir düşümüz ancak bir teselliden ibarettir AHMET ARIK Memleketim 01.01.2010 |