İÇİMDEKİ KURTLAR
Bana sardığın sözcükleri yüreğimde taşıyorum
İklimleri redderken başka kıtalarda... Cefalı gözlerine bakıyorum Seni parmaklarına dolamış heybeli bir kızın ardında Yitik ülkelerin yetimlerine saklamış ekmek kırıntılarıyla Sokak sokak gezerken Bu dünyaya ait olduğumdan utanıyorum... Ezberimi hiç bozamadım Ettiğim yeminleri bozduğum kadar... İçime iki yalnızlık işleniyor Biri Tufandan önce biri de Senden sonra Hayat o kadar bağışlayıcıdır ki Armağan ediyor her ikisini bana... |