Kalemim Uçurur Benielime alınca kalemim uçurur beni dümene geçer rotayı o belirler koşar gider önümden ne laf anlar ne söz dinler bulutlarla oynaşır güneş ay mehtap ondan sorulur pırıl pırıldır yakamozlar çığlık çığlık martılar yunuslarla yarışır deniz kızlarına yoldaş olur beraber dans eder şarkılar söyler dalgalara eşlik eder yüce dağların karlı doruklarına çıkarır birden yuvarlanır koca bir çığ olur yüreğimin maviliklerine dalar onu dondurur bazen de kan damlar ucundan ölür öldürür mezarımı kazar ölmeden içine koyar sinsi bir yılan gibidir kıvır kıvır kıvranır zehrini beyaz sayfalara akıtır bugün hüzün yazma derim çocuklar gibi neşeli olalım yok dinlemez çıktımı yola dur durak bilmez hüzün onun sermayesi yazmazsa iflas eder aşka sevdaya bayılır yazarken kayar gider ben onun esiriyim ne derse o olur hergün yeni bir konu bulur kalemim ve ben beraber çıktık yola felek dedik kader dedik ayni ateşte yandık yıllarca ayni acıyı paylaştık NİLMAVİSİ______06.01.2010 |
Çok hoştu.
Bize de tercüman şiir adeta.
Tebriklerimle...
Selam ve sevgiler...