Bulutlar döşeğim, gökyüzü yorgan
Ne güzel uyurdum, kollarındayken.
Her hücrem dinlenir kalmazlar yorgun
Yağmurlar gözyaşım, yollarındayken.

Kirpiklerim sabit kalır görünce
Geceler gündüz, sen ışık verince
Hayal şaha kalkar sırra varınca
Azrail bağışlar, ellerindeyken.

Taşlarda yürüsem pamuk sayarım
Sensin dünyadaki benim ayarım
Soframa otursan açken doyarım
Düşündüğün zaman, fallarındayken.

Gündüzler karanlık mahzundur güneş
Senden güzel yoktur yeryüzünde eş
Yokluğunda kesin oluyorum keş
Sevinirim kokun yellerindeyken.

Sensiz saniyeler asır oluyor
Kalan saçlarımı tutan yoluyor
Emsalsiz belalar beni buluyor
Kefenim olacak çullarındayken.

Yıldızlar sırdaşım, ay el fenerim
Yanımda olsan tüm derdi yenerim
Merkez kabul eder her an dönerim
Dursunî mutludur dallarındayken.

DURSUN YEŞİL