Kırmızıydı elbisemin düğmeleri
Bir elimde ateş böcekleri
Diğer elimde yakamoz Kırmızıydı elbisemin düğmeleri Yüreğimde kadınlık gururum Kırk küsur senedir yürüdü ayaklarım Geceleri boyadı parmaklarım Yıkılanı onardı nasırlı yüreğim Hep kırmızıydı elbisemin düğmeleri Düşen yaprakları dallarına takmak Arzulara gem vurarak sesinden çıkıyorum kırık basamakların Düşlere un buluyor kadınsı rüyalar Delil bırakmamak için süpürüyor günleri saçlarım Gizem denizi bu okyanus kalbim Göz yordamı yüzüyor bedenim ay ışığında Tek tek takılıyor düğmelerim hırsız ellere Ardımda gölgem topluyor kırmızı elbisemin düğmelerini Her kopan düğme heybemde arar dururum ellerim dolu Dişlere sıkışan et düzenini söküyorum yaşamın kılıcıyla Ben başak tarlalarında yılanlarla dans ettim Kadındı bakışlarım korktu zebaniler şevkâtimden Cesaret biçiyor özlem serpiyor mütemadiyen kalp bahçesi Cennetin kokusunu mayama karmış yaradan Ondandır bunca misk-i amber gelir ardımdan Ana diyarına doluyor ellerim ayaklarım Doğumda düğümlenmiş etim elbiseme Ki hep kırmızı düğmelidir elbisem |
kelime hazneniz çok geniş..belli oluyor.
usta şair olduğunuz belli oluyor satırlarda..
tebrikler şaire...