BİR KARTANESİ MİSALİNDE...
Bu akşam;
İstanbul’un semalarında Kar tanelerinin oynaşmasını izliyorum... İçimdeki sen bir kartanesi misalinde Sabaha varmadan eriyip gitti.... Başımın üstünde uçuşup giden düşleri, Umutları ve geride kalan Sevdanın bir çekimlik nefesini Son kez hissediyorum enkaz yüklü yüreğimde.... Sessizliğimde sensizlikteyim sevgili.. Yokluğuna hiç alışamadığım Bir sevgilinin özlemiyle yanarken, Yangınlarda buz tutuyor yanık sinem.. Gözçukurlarımı grileşmiş hatıralar kapatıyor Bir kartanesiyle... Kirpiklerim buz tutuyor hiç açılmaksızın.. Üşüyor benliğim yalnızlığın karlı havasında... İstanbul’u kar kaplıyor matemin soğuğunda.. Kırgınlıklarım uçuşuyor griye çalan düşlerimde Ve sen olmayanım.;. BEKLETEN SEN DEĞİL MİYDİN YORGUN KALBİMİ.?... ARTIK ARASANDA BULAMASSIN BU YAŞLI FANİYİ GÖRÜP UZNAMAYACAĞIN IRAĞINDA, KULAKLARININ DUYAMAYACAĞI KADAR UZAK ÇIĞLIKLARDAYIM ARTIK! VE SEN HİÇ BİLMEYECEKSİN, O GÖZLERİNİN BANA NELER ETTİĞİNİ.... NEO KLASİK 05.01.2010 |
O GÖZLERİNİN BANA NELER ETTİĞİNİ....
AH O GÖZLER,BOŞUNA DEMEMİŞLER KALBİN AYNASI DİYE
TEBRİKLER ŞİİR GÜZELDİ