Dut Karasında
dut karasında
yakamozlar dolaşır ay ışığında ince yağmur ağlaşır güherçileli kerpiç evler ıslanır geldim geleli şehir bana yaslanır bende gidersem batacak sanıyorum belki de senden fazla kıskanıyorum yanda mı olur hanay evlerin altı ahır samanlık dirgen kürek yabaltı mayıs kokulu köyün sokaklarında olsaydım şimdi ala şafaklarında zeytin karası gözleri yüzü teni köy çocukları güne ilktir bülteni ozan efeyim köyümü çok özledim doğal bulayım sanalında izledim 030110-1denizli |
Sokak aralarında üşüyor yetim gülüşlerim
Ne yana dönsem hasret duvarı
Çarptıkça kanıyor dudaklarım.
Can arkadaşım ne kadar güzel anlatmışsın
Özlemini anlıyorum. ama doğduğumuz yerde
değiliz ki doyduğumuz yerdeyiz ne yazık ki
Sevgilerim seninle cannn