HÜZÜNLERİMSeyre daldı alemi gözlerim Asuman da kış yüklü bulutları Bir ben kalkışım yetim gezerim Takıldı tele uçurtmamın umutları Rüzgar benliğimi söküp uçuruyor Gök yüzünde manzarada kayboluyor Sağanak bir hüzünle dönüş yapıyor Parça parça savuruyordu umutları Kanadında bir kuşun süzülüp engine Semayı yırtarak düşüyorum evrene Tabularım yıkılmış yapayalnız bedenle Kalabalıklar alıp götürüyor umutları Yetimken birden öksüz de kalıyorum Göz yaşlarımla yalnızlığı sorguluyorum Bir mezar taşında gerçeğe uyanıyorum Kara topraklara ekiyorum umutları Fanidir dolar boşalır alem devre devre Yeşilden başlayıp sarıda solar çepeçevre Topraktan fışkırıp yöneliyoruz mahşere Sonsuzlukla, yaşamda yeşeriyor umutlar |