GECMISIN ÖLÜMSÜZLÜGÜ
Bir yil daha gecti ömrün günesi batip gidecek yitik sehirde
Hüzün gecenin yalin yirtikligina birakmisti yanlizliga gözlerimi Nereye baksam senin kabusun ihanetin kirli cikmaz lekesi Gecmisin son nefesine ecel suyu olsun yeni yil yitik umutlara Kendinde gecmic kaybin sokaklari neye seviniyoruz bilinmez Her sey ayni eksilmemis tek bir tas yoluma örülen duvardan Hayatmi acimasiz insanlarmi yoruldum kendimi sorgulamakta Gecmisin aynaya baksin ne biraktin ilerleyen gelecegin dakikalarina Dinmediki kanayan yaramin sancisi hala sizliyor sol yanim Ezikligin cizgisinden baska yüzümde dünden bugüne ne kaldi Bir kez güldürdü binkez aglati dost bildiklerim sirtima vura vura Gecmisin agitlari inledikce yüregimde dönmezki türküm yeni yilda Kendimce bardagimda demleniyorum elimde kalem masamda bos bir sayfa Unuta bilsem beynimde kendimi kinin nefretin kursunu olabilsem keske Vicdanimin sesi birak diyor serefsizligin pazarinda alis veris yapma diyor Gecmisin satilmisliginda uyan artik ey insanlik yarinlara bu yeni yilda Siyah saclarimin bir teli daha beyazladi yaslandim gücüm yok artik Hasretin biraz daha yandigini görmezki gencligim ah sevinemiyorum Daglara eristi kinim nefretim barut misali tutusur senin kahbeligine Gecmisin mezar oldu düslerime uyanamadigim sabahima bir kez daha. |