Çakıl
Dağın eteğinden kaydım,
Bir küçük çakıldım. Yuvarlandım, yuvarlandım Dere sularına daldım. Baktım; Kimi yosun kaplamış Kimi akıntıya kapılmış gitmekte. En cilalı olanlar kendilerini Yakut, sanki elmas zannetmekte. Geniş bir sahaya geldim ki; Bir çağlayana üç adım. Geri dönmek istedim, Her yanım feryat figan Düşmek o an Kaderdi... Bıraktım kendimi Uçurumun kuçağına Gözlerimde köpük köpük hayat. Düştüm ki ne sarhoşum ne ayık Hayat içimde derin bir kuyu sanki Daldıkça dalıyorum. Açtım gözlerimi, Her yanımda bir el Arıyor beni. Derin suların en derin karanlık yeri, Saklamak istiyor gövdemi. Tut beni yuvarlayan Hak Kaldır bu karanlığı ruhumdan Kaç zaman attım karanlık dehlizlere Işıktan kaçtım ya boşuna Gün doğmuş üstüme Işık ışık olmuş her yan. Oku ve anla; Güneş her zaman Sana doğuyor, Buna tüm kalbinle inan. (Ocak 2010) |
Kaldır bu karanlığı ruhumdan
Kaç zaman attım karanlık dehlizlere
Işıktan kaçtım ya boşuna
Gün doğmuş üstüme
Işık ışık olmuş her yan.
Oku ve anla;
Güneş her zaman
Sana doğuyor,
Buna tüm kalbinle inan.
Her türlü umutsuzluklara rağmen,güneş doğacaktır mutlaka.Yeter ki umutlar hep var olmalı hayatta.Tebrik ederim değerli şair.Derin anlamlar taşıyan,düşündürücü ve çok güzel dizelerdi.Saygılarımla.