YAZIĞIM GELİ DİYARBEKİR’E
Önceki gün, aradım çocukluk yıllarımı.
Ulaşılmıyor dedi, tango bir ses kibarca. Bişey olmaz, ben gidip, bakarım dedim. En güzel yıllarımın izi kalmıştır, orda. Fatihpaşa mahlesi, Kurşunlu sokak. Diye adres yazardı, beyaz zarfın üstünde, Ne postacı görünürde, ne hasret satırları, Ne o adresler kalmış, ne de oturanları. Öksüz gibi gezindim, paket taşlı yollarda. Yırtık albümler gibi, kırık, dökük anılar. Şuradaydı evimiz, okulum hah şurada. Tanış kimse kalmamış, sadece yabancılar. Yarım asır olmuş ömrüm, dıki dıkına. Hatıramda, düşüncemde, beynimde. Hama, hama kaybolan çocukluğumun, Yolunu şaşırdım sanki, memleketimde. Bulmaca gibiydi, küçede ğar oynamak. Korfıstanla, çüçüt neydi gerçekten? Karpitle, teneke uçuranlar kalmamış. Gazoz kapakları, düşmüş eski değerden. Lepikle mal oynayıp, yuttunuz mu sahiden? Ya toprak hırabada istop, kuka, birdirbir. Kibrit kutuları, şimdi sermaye değil artık. Nedense, alav pilav da yapılmıyor, kim bilir. Cığcığalı sakızın, renkli resimlerinden, En sevilen ünlüleri seçelim, var mısınız? Teksasa, çizgi roman mı dersiniz, şimdi? Tarkan desem, beni doğru anlar mısınız? Leymunata, vişneli cicibici, elmalişekerin, Rengi aklımda, tadı damağımda asılı, dünden. Kırık leblebi, dağdağan var mıdır, heket? Allahan kurban desem, anlarmısın dilimden? Sahi, ka’be darısını tanır mısınız? Bahçada, hiç aluce topladınız dalından? Gördünüz mü delibardağanı, karahübürü? Marul arkaladınız mı Mardinkapı’ dan.? Sadece bayramda binerdik, dıngılafıstana. Tahterevallimi dersiniz, yoksa parktakilere. Telden yapılı arabamın, forsu o biçim. Kiralık pıskıleti, anlatsam mı şimdikilere? İki katlı, naylon topu vardı zeğel Mıçenin. Hem kaleci, hem oyuncu olurdu maçımızda. Çelik, çubuk ustasıydı, yenerdi bizi teres. Çar diyen Bozonun sesi var, kulağımda. Memo, çatalastik atardı, sivigdeki kuşlara. Şimdi serçe yok oralarda, hele ki boran. Ne Ako var görünürde, ne gece kuşu. Ne hechecıkler kalmış, ne serçeboğan. Örtmenin dibi, hevlet olmuş, kimse yok. Beştaş sesi var sadece, uzaktaki kızların, Yankılanır gelin türküsü gibi, yanık sesleri. İp atlayanların, çizgi oynayanların. Neden, Tut ağacı bu kadar ağlamaklı. Salıncak bağlı değil, salınan yok dalında. İncirle küsülümü yoksa bozuk mu araları? Ne meyve hırhızı var, ne de kim daldasında. Hevşın tulumbası, kuyusu da kurumuş, Kastalın yerinde yeller esiyor, şu an. Bakır üsküreyle içmeyi bilirmisiniz? Eyvandaki testinin, serin suyundan. Ali dayı, güzün dam loğlamazmıydı he? Yoksa damci yapmıyor mu artık tavanı? Belki düşmüş kayıttan, haberimiz yok. Yalnız yaşardı zaten, hem yoktu ki bakanı. Hani dink vardı bu köşede, yarım duvarlı. Hani alnı peçeli, gözü kapalı at kişnemesi, Bi gün he, bi gün yok, yıkanır mı avlular? Kapı önleri süpürülür mü, ayıp demesi. Komşu evde Agop yok, Tuma bacı da gitmiş. Üzüntüye, yalnızlığa, bikesliğe hareket. Kar kuşları gibi grup, grup, kefle, kefleymiş. Çıharıya değil kirvem, gurbete doğru elbet. Asırlardır on gözle ağlamaktan belki de, Pınarında kurumuş Dicle’min gözyaşları. Bu yüzdendir, sabahları seher vaktinde, Hıçkırarak, inleyerek ağlar Yusuf kuşları. Bir, bir silinmiş izleri, çocukluğumun. Siyah beyaz resimlerde, azıcık kalan. Yorgun şair dizelerinde kalmış bir de. O da, sizin anlayacağınız bi kırtik falan. Alaca rengi solmuş, bahtsız memleketimin. Doğum yerim el olmuş, gitmiş başka şehire. Utangaç çocuk gibi suskun olmuş, lal olmuş. İçim yani, çok yazığım geli Diyarbekir’e. Saygılarımla Ocak- 2010 Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK FAYDALI NOT (Diyarbakır şivesi ve karşılıkları) Alav pilav= Kâğıtları bir araya toplayıp, yakmak. Ako=Saksağan Aluce=Yeşil erik, alıç. Bikes= Kimsesiz Boran=Yabani güvercin Bozo=Sarışın Cığcığa= Alüminyum folyolu kâğıt. Çıharı= Piknik Çüçüt= oyun terimi ( şansa bırakmak) Dağdağan=İnce kabuğu yenilip, çekirdeği kamışla üflenen yiyecek. Dalda=Gölge Dıki dıkına= Tam Dıngılafıstan=Tahterevalli Dink=Atla döndürülen un değirmeni Eyvan=Avluya bakan balkon Ğar= Bilye, misket. Hama hama= Hemen hemen Havş=Avlu Hechecık=Kırlangıç Heket= Sahiden. Hevlet=Sakin Hıraba= Harabe Hırhız=Hırsız Ka’be darısı= Patlamış mısır Kar kuşu= Sığırcık Karahübür= Karadut Katsal=Sokak çeşmesi. Kefle=Kafile Kırtik=Azıcık Korfıstan= Oyun terimi( ezbere atmak) Kuka ve istop= Oyun ismi Küçe= Sokak Lepik= ayakkabı ökçe lastiği Loğ=Toprak dam sertleştirmeye yarayan silindir Mal= Kibrit veya sigara paket kapağı( kartondan) Örtme= Cumba Pıskılet= Bisiklet Serçeboğan= Atmaca Sivig=Uç Teres= Korkak Tango= Asortik Üsküre=Derin tas Yazığı gelmek=Acımak Zeğel= Kurnaz |
Ulaşılmıyor dedi, tango bir ses kibarca.
Bişey olmaz, ben gidip, bakarım dedim.
En güzel yıllarımın izi kalmıştır, orda.
Fatihpaşa mahlesi, Kurşunlu sokak.
Diye adres yazardı, beyaz zarfın üstünde,
Ne postacı görünürde, ne hasret satırları,
Ne o adresler kalmış, ne de oturanları.
Öksüz gibi gezindim, paket taşlı yollarda.
Yırtık albümler gibi, kırık, dökük anılar.
Şuradaydı evimiz, okulum hah şurada.
Tanış kimse kalmamış, sadece yabancılar.
Yarım asır olmuş ömrüm, dıki dıkına.
Hatıramda, düşüncemde, beynimde.
Hama, hama kaybolan çocukluğumun,
Yolunu şaşırdım sanki, memleketimde.
Bulmaca gibiydi, küçede ğar oynamak.
Korfıstanla, çüçüt neydi gerçekten?
Karpitle, teneke uçuranlar kalmamış.
Gazoz kapakları, düşmüş eski değerden.
Lepikle mal oynayıp, yuttunuz mu sahiden?
Ya toprak hırabada istop, kuka, birdirbir.
Kibrit kutuları, şimdi sermaye değil artık.
Nedense, alav pilav da yapılmıyor, kim bilir.
Cığcığalı sakızın, renkli resimlerinden,
En sevilen ünlüleri seçelim, var mısınız?
Teksasa, çizgi roman mı dersiniz, şimdi?
Tarkan desem, beni doğru anlar mısınız?
Leymunata, vişneli cicibici, elmalişekerin,
Rengi aklımda, tadı damağımda asılı, dünden.
Kırık leblebi, dağdağan var mıdır, heket?
Allahan kurban desem, anlarmısın dilimden?
Sahi, ka’be darısını tanır mısınız?
Bahçada, hiç aluce topladınız dalından?
Gördünüz mü delibardağanı, karahübürü?
Marul arkaladınız mı Mardinkapı’ dan.?
Sadece bayramda binerdik, dıngılafıstana.
Tahterevallimi dersiniz, yoksa parktakilere.
Telden yapılı arabamın, forsu o biçim.
Kiralık pıskıleti, anlatsam mı şimdikilere?
İki katlı, naylon topu vardı zeğel Mıçenin.
Hem kaleci, hem oyuncu olurdu maçımızda.
Çelik, çubuk ustasıydı, yenerdi bizi teres.
Çar diyen Bozonun sesi var, kulağımda.
Memo, çatalastik atardı, sivigdeki kuşlara.
Şimdi serçe yok oralarda, hele ki boran.
Ne Ako var görünürde, ne gece kuşu.
Ne hechecıkler kalmış, ne serçeboğan.
Örtmenin dibi, hevlet olmuş, kimse yok.
Beştaş sesi var sadece, uzaktaki kızların,
Yankılanır gelin türküsü gibi, yanık sesleri.
İp atlayanların, çizgi oynayanların.
Neden, Tut ağacı bu kadar ağlamaklı.
Salıncak bağlı değil, salınan yok dalında.
İncirle küsülümü yoksa bozuk mu araları?
Ne meyve hırhızı var, ne de kim daldasında.
Hevşın tulumbası, kuyusu da kurumuş,
Kastalın yerinde yeller esiyor, şu an.
Bakır üsküreyle içmeyi bilirmisiniz?
Eyvandaki testinin, serin suyundan.
Ali dayı, güzün dam loğlamazmıydı he?
Yoksa damci yapmıyor mu artık tavanı?
Belki düşmüş kayıttan, haberimiz yok.
Yalnız yaşardı zaten, hem yoktu ki bakanı.
Hani dink vardı bu köşede, yarım duvarlı.
Hani alnı peçeli, gözü kapalı at kişnemesi,
Bi gün he, bi gün yok, yıkanır mı avlular?
Kapı önleri süpürülür mü, ayıp demesi.
Komşu evde Agop yok, Tuma bacı da gitmiş.
Üzüntüye, yalnızlığa, bikesliğe hareket.
Kar kuşları gibi grup, grup, kefle, kefleymiş.
Çıharıya değil kirvem, gurbete doğru elbet.
Asırlardır on gözle ağlamaktan belki de,
Pınarında kurumuş Dicle’min gözyaşları.
Bu yüzdendir, sabahları seher vaktinde,
Hıçkırarak, inleyerek ağlar Yusuf kuşları.
Bir, bir silinmiş izleri, çocukluğumun.
Siyah beyaz resimlerde, azıcık kalan.
Yorgun şair dizelerinde kalmış bir de.
O da, sizin anlayacağınız bi kırtik falan.
Alaca rengi solmuş, bahtsız memleketimin.
Doğum yerim el olmuş, gitmiş başka şehire.
Utangaç çocuk gibi suskun olmuş, lal olmuş.
İçim yani, çok yazığım geli Diyarbekir’e.
Tek kelimeyle müthiş.....Söyleyecek söz bulamadım...
Aldın götürdün eski günlere ne güzel anlatmışsın inan okurken her bir kelimeyi aynen yaşadım sanki....
Yüreğine sağlık....
Gönlün şen olsun.....
Kutlu/Yorum.....