şiirin hikayesinden başlamak gerekir gerçi yorumlamaya... ama anlatmakla, çeşitli yorumlar getirmekle bitmez o söz, herkes bir şey anlar, kendine has...

bakışlarını görmesen de bakışlarında kaybolmak... kolay olmasa gerek...


___________________________________________________

"Bazen...
Bazen , keşke çöl olsaydı bu dünya diyorum
Çöl olsaydı da , yeşili görmeseydi gözlerim ,
Görüp te aklıma düşmeseydi gözlerin..."


==anlaşılıyor ki sevgilinin, ya da kime yazılmışsa bu şiir, onun gözleri yeşil. aklına düşmemesini istediğine göre o yeşil gözlerin, ortada bir sorun var. şiirde bahsedilen yeşil gözlünün gözlerini hatırlıyor şair dünyadaki yeşillikleri görünce. ancak, istemiyor hatırlamak, ve dünyanın çöl olmasını istiyor.
bu kıtada harika bir şey de gördüm ben. dünya çöl olsaydı diyor şair: arka planda bir çöl resmi var. çöl olsaydı da yeşili görmeseydi diyor: yazı, yani şiirin harfleri, kelimeleri yeşil fontla yazılmış ve fark edilmiyor. yani kendisini vurguluyor. yani şekil içerikle uyumlu. burası harika olmuş, tebrikler..
___________________________________________________

"Bu sefer de saçlarının sarısı gelirdi aklıma
Teninin o masum dokusu ..."


==== şimdi de çöle bakıyor şairimiz. arka plandaki gibi bir çöle... ama nafile. dünya dönse de çöle, yine sevgili, ya da yeşil gözlü aklında. her şey ona benziyor, her şey onu hatırlatıyor. hani şarkıdaki gibi, "bana her şey seni hatırlatıyor". sarı saçlarına benziyor şimdi de kumlar, ve kumların pürüzsüzlüğü de yeşil gözlünün masum tenine... pürüzsüz ve yumuşak.
_____________________________________________________

"Yine unutturamazdım seni kendime,
Yine soluksuz seni çağırırdı nefesim
Sessizce bağırırdı nefretim
Beni sensiz koymaktan değil ,
Seni bensiz bulmaktan korkardı kalbim.
Ve bundandı , duruşu hep sessiz sakin!"


====ama, çöl olsa da dünya, yersiz. bi şekilde unutamayacak yeşil gözlüyü. yine de nefes alacak ya, işte o nefes çağıracak o nefes yeşil gözlüyü, içten içe... bir nefretle.... ama burada aklımıza takılan bir nokta var bence. acaba ne demek istedi şairimiz, beni sensiz koymaktan değil de, seni bensiz bulmaktan korkuyorum derken. acaba, ondaki, yeşil gözlü'nün düşüncesindeki belki de kalbindeki bir sevilme duygusunu mu seviyor? acaba o duygununn kaybolma ihtimali mi şairimizi korkutan?yeşil gözlü'nün şaire karşı aşkının kaybolması mı şairimizi kızdırmış yoksa? nefretin sebebi bu mu? peki hikmeti ne? bir kendini sevme, kendine aşık olma mı, bir narcissus'luk olmasın bu sakın?
____________________________________________________

"Melodisi olmayan bir şarkı gibi tıpkı
Yada notasız bir müzik
Bazen yaysız br keman,
Bazen de bir neyzen o , neysiz
Hep eksik , hep yarım sensiz..."


===bu kıtadaki kafiyelerin kalitesi dikkat çekiyor. benim hoşuma gitti yani.
1. dize: kuraklık, kısızlık, sıkıcılık..
2.düzensizlik.
3.eksiklik.
4.imkansızlık.
5.arayış.
sonuç: kaos...
___________________________________________________

şiirin sonunda kadere atıf ya da suç atma, ya da çamur atma var:) başlığa da sıçramış tabi. yazılmış mı, önceden tahmin edilmiş mi, sadece onlar mı yaşanır, yaşananlar mı yazılır, ya da zaten yaşanacak olanlar mı önceden tahmin edilerek yazılmı.

???

bilinmez ki hiç.
bence bahsedemezsin bir bilinmezden...
____________________________________________________


sonuç: sitede okuduğum kaliteli şiirlerden bir tanesi, tekrar tekrar okuduğum, şimdi yorum bitince yine okuyacağım, görsel olarak da hoş, tatlı, bir yaz günü hafif bir esinti gibi bir şiir...

edebiyatla kalın sevgili şair, daha çok uğrayın aramıza..
bekleriz sizin gibi şairleri daha sık.

saygılarımla...