NefsiyyeEbed-müddet peşinde bir nefisin elinde, Gözlerinin akında duruyorum; kızılım, Altı patlar yerleşmiş iki zaman belinde, Düşmanıma Azrail, dostlarıma Hızır’ım. Yeryüzü savrulurken körpe dilin ucunda Kaf dağına tutunmuş, insanlıktan azilim, Bir kan pıhtıya durmuş kelebek avucunda, Anlamam kime rezil, kimin için fazılım. Umutları doldurup beyaz gül çanağına, Bir bülbül figanına el çırpmaya hazırım. Dikeni dokunurken sevdanın yanağına, Sızan tebessümünde saklı durur huzurum. Osman Velioğlu |
Kusura bakmayın ama bu şiiri ben bir yerlerden hatırlar gibiyim. Daha önce de etkilenmiştim,şimdi de...
Kutlarım...