ANNEME SÖZ VERDİM
ANNEME SÖZ VERDİM
Anneme söz verdim unutacağım seni. Beklersen köşe başında çıkarsan yollarıma. Bakmayacağım o güzelim gözlerine. Anneme söz verdim. Çıkmıyorum artık sokaklara geçmiyorum kapınızdan. Bakmıyorum camınıza anmıyorum adını. Caminin yanındaki yalnızlar parkında sabahlıyorum. Bekleme dönemem artık sana Anneme söz verdim. Yıllar neleri götürmüş meğerse benden. İnanmamalıydım sana sevmemeliydim seni. Ayrılmamalıydım annemim dizlerinin dibinden. Yüreğimi elime alıp çıkmamalıydım o kapıdan. Perişan bir haldeyim gözyaşlarım yalnız sana. Düştüm bir insafsızın eline yazma bana. Unutacağım artık seni Anneme söz verdim. Dün gece çok ağladım kaderime. Yıldızları seyrediyordum içim geçer gibi olmuş. Bir küçük çocuk sesiyle irkildim. Annesine kızmıştı bilmiyorum neydi derdi. Bekliyorum bu aşkı can çekişiyor sanki Beklemiyorum artık seni unutacağım her şeyi. Anneme söz verdim. Kaç gecedir uyumadım kaç gün geçti saymadım. Çıktım dönüşü olmayan bir yolculuğa. Ölümü özleyen bir ruha benzer oldum. Kabri isteyen bir bedenle kaldım. Kendime yandım adını hiç anmadım. Unutacağım artık seni Anneme söz verdim. Annem geldi dün yalnızlar parkına. Halimi görünce dayanamadı ağladı. Koşmaktan yorulmadın mı oğlum Gelmedin mi yolun sonuna dedi. Bitirdim anne bu aşkı bitirdim dedim. Kalktı oturduğu yerden, gitmek için hazırlandı. Geri döndü bir şimşek çaktı sanki yeryüzüne. Bitirseydin bu aşkı gelirdin benimle oğlum dedi. Ağlayarak gitti arkasına bakarak. Dizlerimde derman bulamadım kalkamadım yerimden. İçim parçalandı yüreğim yandı. Çaresizce ağladım annemin arkasından. Bitirmeliyim bu aşkı yolun sonuna gelmeliyim. Unutmalıyım aşkımızı unutmalıyım seni. Anneme söz verdim. |
Bu güzel şiiri ve çok değerli şairini yürekten kutluyorum… Selam ve dua ile