PSİKOPAT GECELERİN KARANLIĞINDA
psikopat gecelerin karanlığında
seni aradım ay ışığında sanki dikilmiş dururdun karşımda yaklaşırdım usul usul sana ama sen hep kaybolurdun bir sigara dumanı gibi uçup giderdin bir anda; şimdi kimbilir nerelerdesin beni biraz olsun düşünüyormusun sen mutluluk sarhoşuyken ben burada; psikopat gecelerin karanlığında aşkının hasretinin sarhoşuyum biliyorum hiç dönmeyeceksin belkide beni hiç sevmedin o kadar ümit verdin çektin gittin ama olsun be güzelim biz alışığız böyle gitmelere her şeye rahmen beddua etmiyorum aksine sana mutluluklar diliyorum biliyorsun ya güzelim bizim orada mezarlığın olduğunu ve tam karşısında meyhane belli olmaz dünya hali merak edersen ya meyhanedeyim yada karşısında şu an yalnızım ve bir garip sarhoşum yine seni düşünüyor meçhule doğru ilerliyorum ama korkuyorum be gülüm bir daha seni düşünemezsem dedim ya bir gün meyhanede değil karşısında olabilirim korkum ölmek değil canımın içi seni bir daha görememek o güzel yüzünü düşleyememek AYHAN IŞIK |
İnsan gerçekten seviyorsa, işte o zaman beddua etmez. Edemez. hep mutlu olmasını ister sevdiğinin uzaklarda olsa bile.
Sevda adına, özlem adına yazılmış güzel bir şiir. Yeni yılın yeni umut ve mutluluklar getirmesi dileğimle. kutluyorum... sevgiler...