HAYALET LEJYONU
Biz derinliklerin ölü insanlarıyız,
Sonsuza dek çarpacak yüreklerimiz. Biz karanlıkların sahipsiz piçleriyiz, Her zaman suçlu, her zaman terk edilmiş. Biz hep güneşin battığı yerdeyiz, İçimiz kararmış, ışığı hiç göremeyiz. Biz zindanların en derinindeyiz, Asla kurtulamayız, ölümü bekleriz. Bizim kadınımız hep uzaktadır, Kanlı bakışlarla yolunu gözleriz. Ve, bizim aramızda asla elveda olamaz, İşte biz hep böyleyiz, hiç bilinmeyiz. |