18. yüzyılda, Venedik’te, müzik ve aşk her şeyden daha üstün tutuluyor, ergenlik çağına gelen iki güzel kızkardeş içinse, şehrin tutkuları baş döndürücü bir şekilde birbirine karışıyordu.

Chiaretta ve Maddalena, birbirlerinden gündüz ve gece kadar farklıdır. İki kızkardeş henüz bebekken, Venedik’in, bahçesine bırakılan bebekleriyle nam salmış hastanesi ve dünyaca ünlü müzik akademisi Ospedale della Pietà’nın (Pietà Hastanesi’nin) basamaklarında bırakılmışlardır. Ateşli ruhlu ve asi Chiaretta, Venedik’in büyük aristokrat ailelerinden birine gelin girerek zaman içinde şehrin en güçlü kadınlarından biri haline gelir. Maddalena ise bir keman virtüözü olur ve Antonio Vivaldi için ilham kaynağına dönüşür. Dört Mevsim, Venedik’in 18. yüzyıldaki halini ve bu iki sıradışı kadının yaşamlarını ve aşklarını renkli bir hayal gücüyle zenginleştirerek anlatıyor.

"Müzik ve 18. yüzyıl Venedik’inin tehlikeli, seçkin dünyası, bu iki öksüz kızkardeşin şiirsel ve romantik hikayesi için muhteşem bir fon oluşturmuş."
-Stephanie Cowell, Marrying Mozart’ın yazarı-



"Corona, 18. yüzyıldaki Venedik ve Vivaldi’yi yaşama döndürerek aşk, tutku ve müzik hakkında çarpıcı bir hikaye anlatıyor."


’ ’Dört Mevsim isimli romanda Maddalenanın hayatı beni çok etkiledi ve kelimeler döküldü...’’duyguseli.sahra

Peki vereyim hesabımı
Sen sor ben nasılsa anlatırım dilimi kaleme salıp
İstersen sana hikaye yazarım en hüzünlüsünden


Kırgın prensesin hüzünlü öyküsü
Olmadı mı
Peki
Yeni masallar yazarım sana
Sen yeter ki söyle
Fakir kız zengin kralın prens oğlu


Açılan her perdede kurt kuzu olacak değil ya
Bazen masumiyet resmedilir
Aşk masum
Sevda kırgın
Hayat küskünlükler dolu
Lunaparklar boşalmış


Onca zaman okuduğum kitaplar kurmaca
Ellerim kırmızı çalıyor kapıları
Hep aynı kapı zilleri
Üç kez çalıyor acı acı
Sireni patlayan telefonu anlatmayı unuttum


Tarih aynı yazıyor yaşanan hayatları
Doğum tarihi ölüm tarihi
Başlangıç ve son arada…


Belli aralıklarla örtmekten saçımın telleri
Düşürüyor maskesini
Açtıkça renginin rengi siyaha ekleyip füme ayrılıkları
Sürüyorum yaralarına

Masal değildi yazan hikaye olamazdı
Anı olabilir di dünde asılı
Mazi dedi kimileri gömdü
Kimileri ben gibi koynunda gizledi



Hesap mı soruyorsun şimdi peki
Anlatayım sana sinemi



Mütemadiyen yağan yağmurlarda
Pamuklar yetiştirdim
Zemheri kışlarında kaldı ben ısrarla güneşe serdim
Tek poyraza kilitledim dümenimi
Meltemleri es geçtim
Gözleri görmek yakamoz doldurdu içimin denizlerine
Ki onun da yoktu ateşi
Külle oynayan çocuktan yoktu farkım


Başka …

Yok ki başka verecek hesap
Tarih d.t ve ö.t
Ben Donkişot hayali değirmenlerde sevda savaşçısı