Ağlamaklı geçiyor gecelerim
Sensizliği düşünürken
Ağlamaklı geçiyor günlerim
Sensizliği düşünürken annem…
Sensizliği düşünürken canım bu kadar acırken
Sensizliği düşünmek bile yüreğimi bu kadar sızlatırken
Ben sensiz ne yaparım?
Yoksa alışmayı mı seçmeliyim?
Gözlerimden akan yaşların,
Dinmeyeceğini bile bile…
İnadına mı yapmalıyım annem…
Şimdi yanımımdasın , biliyorum,
Sen bu hayata gözlerini yumarsan eğer
Annem yine de…
Gözün hep üstümüzde olacak , biliyorum
Yaşam kaynağım…
Bizler küçük çocukların inandığı
Yıldızlar masalına inanmayı seçeriz…
Senin bize verdiğin sevgiyle , şefkatinle
Yeşil gözlüm benim kraliçem…
Soğuk güz akşamlarında beni ısıtan yorgan…
Kuş tüyü yastığım…
Ben seninle varım…
Ben seninle yok olurum…
Seninle uçurumların eşiğinde can veririm…
Annem…
Seni dünyadaki her şeyden
Hatta kendimden bile sakınıyorum…
Güzel gözlü meleğim…
Senin bizi gözünden bile sakındığın gibi…
Annem…
Seni seviyorum…
Yaralı ceylanın sema’dan yüreği buruk anne’sine…