Dudaklarımda izi kaldı her damlanın Saçlarımda sesi kaldı gülüşlerinin Ve gözlerimde közü kaldı hüzünlerinin.
Sen mi bıraktın kendini esen yele? Ben mi bıraktım uçurtmanın ipini? Karanlıklarda kalan var mı ki hâlâ? Kimin penceresinin önünde dirseklerinin izi kaldı? Kim umut atının terkisine aldı vedayı?
Şu yere kulağını dayayan adamın derdi ne? Toprağa girenden ses gelse de kime ne? Heyhat! Ne el uzatabilir topraktaki gel diye Ne vedayı becerir severken giden, el diye...
Şimdi ne dudaklar, ne saçlar ne de gözlerdesin. Sen ey tüm yolcuların ilki, bil ki bilinmeyen bir seferdesin.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
DERİN BİR VEDA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
DERİN BİR VEDA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şu yere kulağını dayayan adamın derdi ne? Toprağa girenden ses gelse de kime ne? Heyhat! Ne el uzatabilir topraktaki gel diye Ne vedayı becerir severken giden, el diye...
Şimdi ne dudaklar, ne saçlar ne de gözlerdesin. Sen ey tüm yolcuların ilki, bil ki bilinmeyen bir seferdesin.
yaşam çok garip aslında ne boş şeylere harcıyoruz ömrü hemde yaşamayı erteliyerek tebrikler hocam çok güzel şiirdi...
Şu yere kulağını dayayan adamın derdi ne? Toprağa girenden ses gelse de kime ne? Heyhat! Ne el uzatabilir topraktaki gel diye Ne vedayı becerir severken giden, el diye...