ŞAİR ÖLMÜŞA. İLHAN’a Kitabı elimde, şair ölmüş. İlk anması geçenlerde bir gün. Rastgele şiirler okuyorum, seçip kendime. Bu son diye diye, ama tekrardan, yine yine. Biten yazın sabaha karşı bir gecesinde, Yaz kuşları dışarıda, ötede balıkçılar, Motorları, motor sesleri. Havada uyumak var. Az sonra ezanlara açılır; gök, yer, evler, ağaçlar... Ve eski tanrılar bile havaya huzur üfler, Bereket saçar. Gözleri açık oyuncaklar. Ve biri tam karşımda. Saçlarını kesmiş kardeşim Güzel de vallaha, Kendince bir tarzı var. Uyu özlemim uyu sen de, Kalakalsın açık pencereden gelen Her türlü davetkar. Yine de gece işte, Ayaklarıma vardı bile, serin sonbahar. hasret çayır- ekim 06/gömeç |
duyarlı yüreğini ve bu güzel şiirini kutluyorum