bahar
göğün maviliği düş/erdi
öğle vakitlerinde şehrime o çok sevdiğimiz bahar mevsiminde fesleğen kokusu yayılırdı pencerelerden evimize her bahar bir ayrı güzeldi bu şehirde güneş tüm sıcaklığıyla göz alıcı ışıltısıyla gülümserdi sarı sıcak dokunuşları hissederdim tenimde çıplak gözle bakabilirdim güneşe sen gitmeden önce ........./ git-tin bir bahar mevsiminde aylardan mayıs yaşanıyor takvimlerde isimsiz bir mevsim yüreğimde kısık gözlerle dolaşıyorum bugün fırsat buldukça koşup martıları doyurduğun sahilde kokunu üflüyor rüzgar unutulmamış adın şarkını söylüyor dalgalar güneş elini eteğini çekmiş gözlerimden eksik bir şey var yaşlı yorgun yüzleri çökmüş omuzlarıyla hüznü fısıldıyor kulağıma balıkçılar banklarda yalnız kadınlar yalnız adamlar hüznü büyüten gözlerinde zerreden az umutlar ../ kulaklarda uzaklardan gelen korkunç bir uğultu var güneşin önünde artık kasveti taşıyan gri bulutlar --oysa mevsim bahar-- saklandığın kentlerin penceresini aç çok uzaklardan sesleniyorum sana SUS/ma giderken yüreğimden çaldığın kadarını gözlerimden de çalmışsın ..../ artık hayat üzerinde yürüdüğüm incecik bir zar --bu bahar göğü kaplayan gri bir SEN/sizlik var-- Ayşe YÖRÜK MAYIS/2007 ist |
yüregine saglık
çok güzel bir şiir okudum
kalemin daim olsun