8
Yorum
0
Beğeni
4,9
Puan
2443
Okunma
Zamanın durduğu takvimlerdi,
çocukluğum...
Sokakta oynarken,
Akşam ezanıyla birlikte
kulağıma gelen ’anne sesi’ydi zaman.
’Ayşee ezan okunuyor,
haydi eve...’
’Ama anne, namaz mı kılıyoruz’ diye,
söylene söylene oyunu bitirmekti zaman.
....Bitmeyen işler,
........dersler, sınavlar, başarılar
..............mutluluk ve acılar !
Ve yarın,
Zamanın uçtuğu yerde olacağım
Belki bir tül perde ardında
Yanıbaşımda tahta bir asa
ve ka(ı)rlar saçlarımda
heybemde yaşanmışlıklar
hayata ve zamana
bir
deli
hatıra
ve şairin dediği gibi,
--’her yüz bir öykü yazar’--
’ki hayat her öyküye bir mezar kazar ’
5.0
86% (6)
4.0
14% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz