*** ZAMAN ***Zamanın durduğu takvimlerdi, çocukluğum... Sokakta oynarken, Akşam ezanıyla birlikte kulağıma gelen ’anne sesi’ydi zaman.
Şimdi, Zamanın koştuğu yerdeyim Ve koşar adım ona yetişmeye çalıştığım yerde, Yetişkinliğimde... ....Bitmeyen işler, Ve hala gün bitiminde her akşam okunurken ezanlar annemin sesi kulaklarımda çınlar. ’Ayşee haydi eve ’ oysa bitti tadına doyamadığım oyunlar... Ve yarın, Sonrası, ............... ’ölüm’ denen çizgi .............. işte orası, ........zamanın sustuğu yer !........
AYŞE YÖRÜK 23.12.2009 / ANKARA |