ÖMÜRDEN BİR YAPRAKBatan gün uykuya çekilmekte; senide benide katmış bitirdiklerine. Ana başlıklarını tarih yaprağının çözümledik gün içinde. Çözemediklerimizi tekrar bağladık yolladık yeni güne. Endamımız hoştu şehir sokaklarında, yüreğimizde heyecan denilen fırtına. Yaşam sevgisi yansıtan yüzler aradık koyu giri yorgun kaldırımlarda. Kiminin gözlerinde bizimkisi gibi umut. Kiminin ruhunda bizimkisi gibi suskunluk. Hüzünle sevinçin harmanlandığı yaşamda herkezin umudu mutluluk. Ellerimiz helal çabalarla emeklerimize daldı. Alınterimiz ellerimize yağmurlar gibi yağdı. Telaşlar içinde koşuşturulan zaman beklentilerimizle bir uzadı, bir kısaldı. Yemek molalarında huzurlu ellerden gökyüzüne şükürlü dualar yolandı. İş çıkışı caddeler, sokaklar renk cümbüşü. Bedenler yorgun, elbiselerin bozulmuş ütüsü. Evlere dönenlerin aklında sadece dinlenmek var. Emek güzelleştirmiş günün örtüsünü. Akşam sofralarında tatlı bir telaş başlar. Bizler için gece derin uykuyu saklar. Gün bitti... yastıkta düşünen başlar. Herkezin bildiği aynı; yeni gün, bilinmezleriyle bizleri kucaklar. ALEV YAVUZ |