MAZİ..Senden geriye tek sen kaldın, Tek sende bahardı içim, Sende gülerdi bu gözlerim, Dudaklarım sende kururdu, Sende güzel gelirdi her şey bana… Ufku izlemek, saatlerce güneşin batışını seyretmek, Tutup ta elini, dönüp dolaşıp hep aynı yol üzerinde yürümek, Gözlerimize bakıp, aynı anda “seni seviyorum” demek Ve ardından tebessüm oluşması aynı anda yanaklarda… Dakikalarca ceylan gözlerini izlemek, Çölde kalmışçasına susayan dudaklarımı dudaklarınla ıslatmak sonra… Bir nefes kadar güzel kokan saçlarını öpüp koklamak, Koklayarak tüm hücrelerime ulaştırıp sarıp sarmalamak… İçimi seninle ısıtmak… Sende tattım aşkın en güzelini… Sürdüm yüreğime tüm sevgini, Yüreğime seni aşıladım… Dolan gözlerime ellerini sürüşün, Güzel sözlerinle dertlerimi örtüşün, Kalbime süzülen ateşi, Pınar gibi taptaze yüreğinle söndürüşün… Bana iyi gelirdin sen, ilaç gibi, merhem gibi… Kalbimde parıldayan ışıktın sen. Gözlerimde oluşan tüm yıldızlar, gözlerinin rengiydi. Ellerimdeki koku ellerinindi. Dudaklarımın kenarında oluşan artık, dudaklarından sürülmüştü. Tenimin sıcaklığı tenine aitti, Ve ben ve sen, Bir yekpareydik, Biz birbirimize aittik… Nerde o sözlerimiz? Nerde sevmelerimiz deli gibi birbirimizi? O heceyi yaşadığımız günlerimiz Nerde? Koca bir mazi… Anladım her şey anlamsız, Tüm yaşandıklarımız camda süzülerek gitti… Gecelerim gündüzlerim faydasız Gidişin beni benden etti… bilal.. |