DUMANSIZ ATEŞ
DUMANSIZ ATEŞ
Yolunu beklemek tak etti cana Âşık usandıran türlü nazın var Azalmadı arttı şu sevdam sana Gönül teli çalan çifte sazın var Sevda kemendini boynuma taktın Dumansız ateşle kalbimi yaktın Dağıttın sol yanım dünyamı yıktın Beni deli eden bir çift sözün var Bakma güldüğüme başım dardadır. Yokluğun kor oldu içim hardadır Felek istemiyor gönlüm zordadır Yalancı bahardan kalma yazın var Aklıma geldikçe boynum bükülür Gözlerimden kanlı yaşlar dökülür Umutlarım iplik iplik sökülür Özümü kavuran derin hüzün var Yeter ki sen iste hemen koşarım Kar boran demeden dağlar aşarım Kölen olur hep kapında yaşarım İçimi kavuran ince sızın var. Özcan TÜRKMEN |
saygılar.