çocukça
yoktu teknoloji
gazoz kapaklarımızın arasında maçın tam ortasında çağırırdı annem kirli şortum terli atletimle yan bahçeye kaçan top deyilmiş anladım.. hayat treniymiş o çocuk gözlerimle baktığım kirli yakalıklarda, siyah önlüklerde saklıydı o masum yıllar ve ellerimizin pasıydı atan bisiklet zincirimizin tadında para birde sen vardın bakkala yapılan borçlarda ortaya çıkan tek fatura birde sen vardın uğruna artistik goller atmak için parçaladığım dizlerimdeki yara birde sen vardın seviyorum diye ağladığım o ara |