Yalan ‘dan sevmeyi,
İnsanlara Umut vermeyi,
Ve duyguları yok saymayı
Senden örgendim

Tenin kokusu karıştımı
Rüzgara ….
Bir ah ederim rüzgara
Derinden bir bakarım sana
Revamıydı bunlar bana
İnsanlardan nefret etmeyi
Senden öğrendim

Umut ‘tu yalnız aşkın adı
Kalmadı hiç bişeyin düzeni tadı
Tad aldığım her şeyden kaçmayı
Senden örgendim

Yaşamazmış bir kalpte iki can
Bu aşk’ta kalmadı bir can
Bu aşkın değil adı mircan
Güneş gibi doğup kaybolmayı
Senden öğrendim



Bir ışık tı gözlerin gecemde
Aşkın cevası güzeldir çekilir her demde
Adem gibi kovulmayı bilsemde
Cevri cekmeyi
senden öğrendim

Bıkar oldum bu candan
Hayır kalmadı bu adamdan
Ettiğim her ahımdan
Nefret etmeyi ‘de
Senden öğrendim

Şimdi yoktur aşkın ezeli
Varmıydı senden güzeli
Ey sen güzeller güzeli
Gözlerinde yok olmayı
Senden öğrendim

Yeter artık yeter olsun
Aşkın cennetse’de senin olsun
Bu kalp fazla bana senin olsun
Dünya cehenneminde yaşamayı
Senden öğrendim




Aşık değilim çalamam sazı
Artık çekilmez güzelin nazı
Haykırdığım her avazı
Değilim bu candan ‘da razı
Canı canana verip candan da olmayı
Senden öğrendim

NOT:MUTLULUĞA HALA BİR VAR ÇÜNKÜ EN SON UMUTLAR ÖLÜR Kİ UMUT’TA ÖYLE BİRŞEYDİR’Kİ
YAŞARKEN İNSANI ÖLDÜRÜR HANİ CAN TESLİM EDERKEN BİLE BİR UMUTLA GİDERSİN YA DÜNYADAN
İŞTE BU NEDEMEKTİR ANLATAM BUNU SANA
22/11/2009
15:01
SALI