"HAKLISIN YÜZÜ YOK ONUN DOSTUM " CEZMİ ERSÖZ’E





Yüreğime sıktığın o hüzün
henüz öldüremedi mağrurluğumu.
Ki şerbetli doğurmuştu anam
omurgamın kovuğunda gül’e dönüştürdüm
atılan her kurşunu.

Tükettiğim tüm zulalarda
şimdi tekrarsız yenildim sana.
Tekrarsız yenilmek
vazgeçmesidir insanın kendisinden
ve
eksilmesidir tamamından.

Eksildim işte…

Kanımına karışan asi barut
son şafağı müjdeler hücrelerime.
Ellerimin soluğu kesildi kesilecek
kesilsin varsın…
Elbet soluksuzda kalabilir piyan
çanak yaprakları haybeye dökülmüşse.

Nasılsa
dilimi kendim soktum bu baharatlı taslara.
Hazırım artık. Hazırız…
Veda edebilir meyankökü kendi mor çiçeklerine.
Amma velâkin…
Yitik bir ülke olup
kaybolmadan gözlerimde gözbebeklerim.
Çekip ipini bu titrek ellerimle
eksik ikindi salaları vermeliyim.





8 Nisan 2008
Memleketim.