BEN
Adımı sormayın,çoktan unuttum,
Artık başka kişi,başka canım ben, Derdimi beledim,sardım uyuttum, Kara buğdaydanım,saf bir unum ben. Önceleri dertler,mezeydi bana, Zevk-i sefa etmek,cezaydı bana, Küllenmiş acılar,tazeydi bana, Var oldum baştan,yeni günüm ben. Hükmederdi bana,en küçük tasa, Tutsağı ederdi,boğardı yasa, Yüreğim dönerdi,yıkık enkaza, Abuhayat oldum sebilhanım ben. Arındım her türlü boş meşgaleden, Geçtim geçit vermez zorlu kaleden, Uzaklaştım hüzün denen beladan, Özüme ulaştım,şimdi benim ben. İçimdeki boran fırtına dindi, Gönlüm başka hazlar,zevkler edindi, Aynadaki bu yüz acep kimindi? Değiştim derimi,başka tenim ben. Dünyamda sadece kutuplar vardı, Bir yanım donarken,bir yanım nardı, Yüreğim yol bilmez,rehber arardı, Buldum menzilimi,doğru yönüm ben. Korkmuyorum artık,kem denen gözden, Kaçmıyorum bana kin kusan sözden, Olsa urbalarım ateşten közden, Doğruysa giyerim,bir insanım ben. 27.12.2009 SAMSUN ECMEL AL |