BİR YÂR VAR Kİ
Tüm renkleri unutturdun bana,
Umarsızca kışın ortasına saldın bu defa Sonunda gördüm ki, Nefrete gebe bıraktıran bir yârim varmış. O yâr ki adını duyduğum anda, Sevgiye kucak açacağıma, Nefretle dost olmamı sağlarmış. Bir yâr varmış ki, Diyar diyar gezsem o yolları, Uğrunda ölmek için aşsam dağları, Bana gelmezmiş. Tüm sıcaklıkları unutturdun bana, Üşümeye başladım sonunda Gördüm ki, İlkbahar bile kışmış aslında. Saymadım kaç zaman oldu, Dilim damağım kurudu, Yok, Anladım ki ben tamamıyla sen oldum… Dönüp hiç bakmadın yüzüme, Baksan görürdün kendini gözlerimde Hiç anlamadın benimde bir yüreğim vardı, Karış karış dolaşsam da her yanı, Hiçbir yerde yok ki senin sıcaklığın… Donarım hasretinle, Yanarım hasretinle, Ölürüm kederimle Bir yâr var ki, Özümde, Sözümde… Dilara AKSOY |