Bir geldin
bir geldin, hasretini bıraktın zindanlarıma
beni hayata bağlayan hücrelerim kurudu bir anda. özlemi ben koymadım çaresizliğin yanına. bir geldin, özlemi bıraktın yanıma güldeki yapraklarım kurudu bir anda oysa yanında olmak vardı amansızca bir geldin, hasretini bıraktın zindanlarıma şimdi sessizligim yeniden yeniye yanan bir kül tadında içten içe gurbet oldun, yenik düştük zamana bir geldin, özlemı bıraktın yanıma hayalin ruhuma işlercesine, sessiz ve yorgun bakışlar kaldı bende senden ayrı düşeli bu sevda bu bedene dar gelir oldu sebebsizce. |