AVUCUMDA GÖK MAVİLİĞİ
Som yürekten gün çiçeği nergisler,
Eker durur kör geceye ellerim. Cana vurmuş yazdan beyaz öteler, Hayalini sıla etti gözlerim. Ufkumda özlemim; kor, demet demet, Limitleri tutmuş bütün dünyamı. Sinemde büyüyen o köşeli dert, Seren seren limeliyor bağrımı. Anla artık can, bedenimden sürgün, Hasret tutmuş bütün dalım budağım. Avucumda gök maviliği her gün, Halimi arz eder Hakk’a dudağım. Serencamım, dönüşünü biçimler, Bir ömür ki aşk, umut ve adayış. Anladım ki bu bekleyiş can biçer, Bitmeyecek bu çile bu ağlayış... Z.Abidin TOPRAK |
sevgi ve hürmetlerimle