Elimde bir bulut tüm gökyüzünü sallıyorum.
Ayaklarımda bir çift çarık soğuk bir melodi tutturmuşum,
Yolumu bulmaya çalışıyorum gözlerim gözlerinin içinde ama iken.
Buram buram özlem kokuyor sen,yokluklar ve varlıklar.
İçimde bir cenaze yatıyor,
renkler solgun,
katran katran memat kokuyor.
Bavuluma iki eski kitap koymuşum,
Katıksız dün kokuyor.
Başımda iki avare muhabbet kuşu geceye inat süzülüyoruz gündüz niyetine gökyüzünde.
Sırtımda kambur bir kadın,
Boynuma leçeği dökülüyor aylı yıldızlı.
Unutmak istiyorum kirli bir sandık içine sakladığım kurumuş kır çiçeklerini,
ellerim belinde yüzünü öperken darılıyorum huysuz bir dudağa.
Ne aşka geliyor ne meşke küçük bir aptalı oynuyorum yanıbaşım tiyatro sahnesi.
Aklımda mahşeri meydan,düşünceler usumda intihara meyilli
Yıksam şu gözlerimi üzerine dem vururmu kalbin bilmem ama,
Sen herşeyden önce şu kalbimin ritimlerini dondur.
özcan deveci