Gidiyorum ...
Ardımda kaç düş bıraktım bilmeden
soğuğu vurunca ruhumun rüzgara alnımdaki gözyaşlarını silmeden bir sessiz gemi gibi derinden gidiyorum ! en kalabalık caddelerde kimseye değmeden yalınayak, insalığımı ezmeden hiç bir küfre sapmadan kalbimi delen en acısında bile tebessüm eden denizlere martılara inat dalgalarımla hoyratında karaya vuran suskun yalnızlığımla bir daha hiç nefes almıyacak gibi en derininden en vurgununu yemeden gözlerinden sana bıraktım tüm zamanı ağlama ben giderken hiç bir fitil tutmaz bu yarayı gelirim belki bir gün okyonuslara sal beni denizlerim mavilerden ... |
Hiç bir fitil tutmaz bu yarayı gelirim belki bir gün. Gönlünüze denizin mavileri dolsun..güzel bir şiir.