YÜREKLER VE SEVDALAR
Sevdaları kadar büyüktü yürekleri.
Yürekleri, Önce birer top ateşti, Dağ başlarında tek tek yanan! Sevdaları ateşten gömlek… Sonra sevdaları büyüdü, Dağlardan yüce, Vatan kadar kutsal! Tek vücut oldu kocaman yürekleri, Sevdaları kadar büyüdü. Ateşten gömleği giydiler, Vatan toprağının dört bucağında... Gökteki yıldızların, Pembe ışıklarını hissettiler Kutsal vatan topraklarında, Secdeye varan alınlarında... Şaha kalkan yürekleri, Büyüyen sevdaları, Şafakla birlikte doğdu yeniden Bir destanın içinden… Biliyor musun? Düşman yine pusuda! Sınır tanımıyor, Bir asra sığdıramadıkları kinleri… Hava puslu… Sular bulanık! Bir ses çağırıyor, Varoluş destanından Duyuyor musun? Çağlara hükmeden bir ses! Karakalpaklı, gök yeleli Bozkurt’un sesi! Demirden dağları, Eritmeye çağırıyor… Demirden dağları, Eritmeye çağırıyor… |