Seni beklemenin tadını ben gittikten sonra anlayacaksın
Ne zaman ben gidersem o zaman yüreğine yayılacak lezzeti




Her doğan güneşe batan hüzne alışacak gözlerin
Geceler umut kuşlarını doğum sancısıyla geçecek
Cıvıl cıvıl ötecek içinde yavru kelimeler
Büyüdüğünü gördükçe cümlelerinin okşayacaksın saçlarını hazanlarının




Sen seni beklemenin yangınını ben gidince anlayacaksın
Anlayacaksın ağlamak ne demek tebessümlere yalanı giydirmek nasıl
Ateş dediğini seveceksin o zaman ellerinde kına yakmayı geçmişi yolmayı
Yolduklarını atmaya kıyamamayı kırık kırık sedayı eklemeyi
Ben gittiğim gün o gün sen ilk ağlayacaksın


Yokuşları nasıl bir gururla çıkar ayakların hayal kırıklarıyla nasıl uçulur
Uçmanın ne menem bir şey olduğunu anlayacaksın düştükçe
Kırıldıkça kolun kanadın yine isteyeceksin uçmayı
Yüzmeyi bilmeden yüzeceksin okyanuslarda
Savrulacak bedenin bir kıtadan diğer bir kıtaya
Çektikçe cefasını bekleyeceksin ısrarla bir gün bir gün


Seni beklemenin doyumsuz tadını sen ne bilirsin
Sen sende bile değilken ben seni sonsuz bir hazla yaşarken
Sen yokluğumun karalarını bağlayacaksın bağrına
Beyazı siyaha maviyi griye boyayacak ellerin yinede aşk diyecek dillerin
Sen ben gittiğim gün işte o gün ilk ağlayacaksın…