Bağrı yanık bir türkü dolanıyor dudaklarına
benimse içimde hiç susmayan gölgeler var
kelimelerin büyüsüne tutulmuşken
ayaklarımızın altından hayatlar geçiyor.


Sen tutup yanağımı okşuyorsun
zaman kendini bilip şu anda dursa
- işte o vakit bir anlamı olurdu
tüm bu başıbozuk cümlelerin


Bir an geçmişe dalıyorum
tütsüler sarıyor etrafımı
annem hep bir şeyler mırıldanıyor
dua mı?
iyi dilekler temennisi mi?
gelecek için olsa gerek
diye geçiriyorum aklımdan
oysa şu anı elimizde tutabilseydik
gelecekten korkmamıza gerek kalmazdı
öyle değil mi anne ?


Sigara dumanları gölgeliyor
ne varsa bize dair,
bir kadın çamaşır asıyor ipe
müstehcen bir şarkı peydahlanıyor
onun da dudaklarına
senin türküne atıfta bulunuyor sanki
ben, ne senin türkündeyim, ne de kadının şarkısında
içimde susmayan gölgelerle konuşurken
sen elini
yanağımdan çekiyorsun...