TUT ELİMDEN ÇIKALIMHüzünde kaybolan aşkım İsyanın göz yaşlarında boğuldu Derme çatma sevdalar temelsiz yapılarda tövbekar oldu. Kasılan yüreğim sevdaların koltuğunda tünedi bağdaş kurupda yerlerde inlemedi Dudakların fısıldamaya ayaklandığında keskin bıçak çekildi suspus İnceden inceye çekilen zılgıtlar ağıtların gölgesinde kayboldu. Başıma bağladığım kırmızı yazma Kolumdaki siyah kurdelaya asıldı Çizgili gömleğimin dik yakasında bakışlar Şalvarımın kenarında gül oyalıydı nakışlar Cepkenim pileli kasketim sekiz köşeliydi. Belimde kalın hızmakı kuşağım Ayağımda lastik postallarım umuda dogru yoculuğa çıktılar ne sen mendil sallayabildin ne ben el sallayabildim ardınddan gidenlerin sırtına ,çenesine vurdum benin ardımdan gülenlerin. Şimdi isyanada bayrak oldu İki yakasını bir araya getirdiler cepkenimin sırtından çıkartıp atıılar ubrayı yine ben sana dalgın Ben senin yolunda bekleyenbir serseri Bu yokuşun bir inişide olmalı Gel tut elimden çıkalım bari. ........................................ .......................................... BİRBEY... |
Gel tut elimden çıkalım bari.
bu güzel sözü mutlaka duymuştur duymak istiyen tebrikler güzel bir şiirdi.saygılar efendim....