1999 Kocaeli depremi Ülkemizin üzerine bir kabus gibi çökmüştü. Benim ve eşimin tüm ailesi de Kocaeli’de yaşadığı için bizler felaketi çok yakınımızda hissettik. Günlerce onlarla birlikte çadırlarda yaşadık ve çok büyük acılara tanıklık ettik, Yakın akrabalarımızdan sadece bir aileye deprem malesef ölümü getirmişti. Onun dışında çok sayıda eş, dostumuzu da bu depremde kaybettik. Böyle acıları Allah bir daha göstermesin diyerek şiiirimin hikayesine geçiyorum. Bir Anne (eşimin akrabası) deprem gecesi bir iş gereği Kocaeli dışındaydı bu nedenle tüm ailesinin yakalandığı depremde o yoktu. Ancak ne yazık ki bu depremde İzmit-Değirmendere de yaşayan eşini ve 16 yaşındaki biricik oğlunu kaybetti. O günden sonra sevgili akrabamız taktir edersiniz ki çok acılar çekti ve halen de kendine gelemedi. Halen hayat mücadelesini sürdürmeye devam ediyor. İşte bu şiir onun depremde kaybettiği yavrusunun bir Anneler gününde "annesine hitabı" gibi düşünülerek kaleme alınmış ve kendisine armağan edilmiştir. Saygılar..

Bir türlü dinmedi gözünün seli.
O seni bırakıp gitti gideli
Öbür Dünya’da cennet bedeli.
Karartma Dünya’nı; duy bak sesini
Ağlama Annem! ağlama annem!

Onsuz hayat sana boş bir virane,
Teselli yetmiyor, yok ki, bir çare
Böyle istemiş bizi yaratan
Karartma Dünya’nı; duy bak sesini
Ağlama Annem! ağlama annem!

O gideli tam on yıl oldu,
Emre’siz Dünya sana zehr oldu
İnan ki, cennette yerini buldu
Karartma Dünya’nı; duy bak sesini
Ağlama Annem! ağlama annem!

Gönlün oldu onsuz serseri
Silindi baksana gözünün feri.
Böyle Ana’nın cennettir yeri
Karartma Dünya’nı; duy bak sesini
Ağlama Annem! ağlama annem!

Bak Dünya dönüyor hala,
Ne olur kendini hayata bağla,
Şen, şakrak Dünya’na dön yine Annem
Karartma Dünya’nı; duy bak sesini
Ağlama Annem! ağlama annem!

17 Ağustos yaktı canını
Elinden koparıp aldı yavrunu
Sen ne ilksin, ne de en sonu,
Karartma Dünya’nı; duy bak sesini
Ağlama Annem! ağlama annem!

Bu gün Anneler günü bak geldi sana.
Cennetten hurmalar sunmaya ana
Şahadet mertebesi gelmiş oğluna
Karartma Dünya’nı; duy bak sesini
Ağlama Annem! ağlama annem!

Mehmet Fikret Ünalan
10 Mayıs/2009/İZMİR