EL OLUP GİTTİ
EL OLUP GİTTİ
Bir zülfü leylaya gönlümü verdim Vuslata ermekdi emelim derdim Gönlümü gönlüne yardiye serdim Esdi deli poyraz ,yel olup gitti Dertlerimi döktüm seher yeline Acep duyulurmu suna geline Göz yaşlarım döndü bahar seline Doldur du dereyi, sel olup gitti Bir türlü yarimden haber gelmedi Seher yeli bile haber vermedi Uçan kuşlar dahi yari görmedi Sazım da inledi, tel olup gitti Nerede bulurum nazlı maralım? Mecnun oldum dağı taşı ararım Kerem oldum için ,için yanarım Dilimde dönüyor, gel olup gitti Komani’yim böyle ben ne yaparım Vallahi ben deli oldum koparım Mecnun gibi çölde kanat çırparım Karıştı yadlara, el olup gitti. . . AŞIK KOMANİ |