Şimdi Gidiyorsun Ya

Şimdi bir otel odasının vardiyalı yalnızlığını bölmüşken bedenim.
Bilmem ben nerelerdeyim.
Belki ellerinde.
Tutup da bıraktın sandın,
Götürdün öylece belki de küçük bir bebek gibi.
Belki hala dudaklarında asılıyım.
Hatırlar mısın?
Gölgem gölgeni öperdi biz uslu dursak.
Belki de adını özlemek koymalı bu çilenin.
Hiç ayrılmamış sanarken tenlerimizi.
Uzaklar bile yetmezken şimdi mesafelerimize.
Biz hala bizi aldatıyoruz…

Şimdi gidiyorsun ya.
Şehrin ışıkları tek-tek kararacak.
Günün ortasında karanlığa boğacaksın şehri.
Deniz mavi olmayacak artık.
Simsiyah kesilecek dalgaları.
Her bir tokadı ben yiyeceğim kıyılardan önce.
Hiç bir yetim benim kadar kimsesiz olamaz artık.

Şimdi gidiyorsun ya.
Büttüüüün yalnızlıkları bağlayacaksın kıyılarıma.
Güneş doğmayacak artık.
Gece ne hilali salacak yanıma ne de dolunayı.
Bende yavaşça kararacak yok olacağım.

Ben ardında sadece hasretinle savaşmayacağım.
Birde şeytan olacak direneceğim.
Yaşama onsuz öl diyecek.
Allah korkusunu ayakta tutmanın savaşını verirken
Birde hasretini çekmek çok yakacak canımı.
Hiç bir ayrılık hiç bir canı acıtmayacak bu kadar.
Bir şair hiç bir zaman bu kadar ağlatamayacak mürekkebi.
Alfabe yetmeyecek acılarına yokluğunun.
Sen yavaşça uzaklaşırken
Bu şehir yok olacak.
Oysaki dünleri sendin.

Otel odasında bir boynu bükük
Bir yetim şair kalacak sen gittiğinde.

Gidiyorsun ya…
Yavaşça küçülüyor ufacık oluyorsun.
Görmüyorsun burada beni yutarcasına büyüttüğün hasreti.
Hiç bir çığlığım yakınlarına varmayacak biliyorum.
Belki de sen gitmene gitme diyeceksin
Ama
Ben burada kaldım diyemeyeceğim hiç bir zaman.
İki ayağın iki gözüm olacak.
Ve sen ne kadar uzaklaşırsan o kadar akacak gözyaşlarım
Eteklerine yetişmese de sesim



Beni hiç kimse bu kadar ağlatamayacak mesela.
Çiçekler rengârenkken
Ben hep simsiyah gölgelerini göreceğim.
Başımı ne zaman gökyüzüne kaldırsam
Her bulut parçası seni çizecek bana.
Ve ben Allaha bir kuş olmak için binlerce kez yalvaracağım.

Herkes yalancı olacak.
Sen kalmak isterken gittin ya.
Artık hiç kimse güven vermeyecek bana.
Belki Allah bile darılacak
Neden Ben değil de o diye diye
Tüm insanlık tek cins olacak gözümde.
Ve ben asla kimseye kadınım demeyeceğim.


Şeytan ve Azrail hiç olmadığı kadar fazla mesai yapacak artık.
Sen şimdi gidiyorsun ya.
Beni değil hayatımdaki her şeyi öksüz bırakacaksın.
Annemin bir oğlu olmayacak artık.
Bir dostu, bir abisi, bir kardeşi olmayacak artık kimsenin.
Sen arkanı dönmeden giderken
Peşine takıp sürükleye-sürükleye götürdüğün kalbimi
Yavaşça öldürdüğünü hiç bilmeyeceksin.
Belki tenim arkanda kalacak.
Ya ben nerde olacağım hiç düşündün mü?

Koca bir alev yükselecek bu şehirden!
Bu kez seni öpmeyeceğim karşısında.
Bu kez çalı çırpı toplamayacağım beslemek için alevleri.
Tüm anıları yakacağım ardından.
Belki beni de atacağım hasretin alevlerine…

Hani prangalarla bağlanmıştık ya birbirimize.
Gittin diye biri boş kalacak sanma sakın.

Ben söz vermiştim.
Sensiz yaşayamam diye.
Sözümü tutacağım.

01 – 08 – 2009 13 – 08

İbrahim BAYSU

Siz şiirlerimi okurken ağlıyorsanız ben yazarken ölüyorum…
sR___