Dünyaya geldikse yaşamak için,
İsyan etmek neden? Bilmem ki niçin*
İyi kötü varsa biz kullar için,
Acılarda bir gün hoştur arkadaş.

Çekilen çileler boşa gider mi?
Mevla’m sevenini hiç terk eder mi?
Çileye şükreden er oğlu er mi?
Acılar günaha festir arkadaş.

Rabbim derki biz inanan kullara,
Yük yüklemem çekemeyen kollara,
Sabrederse sen müjde ver onlara,
Rahman mükafatın verir arkadaş.

Rahmetin, gazabını geçti ise,
Eşit rahmet ettin sen hep herkese,
Çile rahmet olur mahşerde bize,
Çekilen çileler aftır arkadaş.

Gazabın var ise rahmetin sonsuz,
Rabbim acı bize olmasak onsuz,
Kevser in başında kalman ki susuz,
Resulün şefaati haktır arkadaş.

Mümine cehennem, kafire cennet,
Ölünce anlarsın bu hadisi net,
Sen hala dünyayı cehennem zannet,
Cennete girince bilin arkadaş.

Cennete girince diyeceksin ki:
Dünyada yaşamak cehennem san ki,
Kâfir cehennemde yandığı anki,
Dünya cennet imiş der be arkadaş.

Şükretmeyi sabretmeyi örgendik,
Zakir ile zikretmeyi örgendik,
Şiir ile dil dökmeyi örgendik,
Söyletene şükür ile arkadaş.

Hayır, söyler isen gitmez ki boşa,
Ölüm hemen gelir bakmaz ki yaşa,
İsmini yazarlar mezarda taşa,
Fatiha okuyan olsun arkadaş.

İsa derki hiç acılar biter mi?
Amel bizi kabirde terk eder mi?
Sevapları rabbim hiç boş eder mi?
Zerreden miskale görün arkadaş,
Allahın emriyle bürün arkadaş.