Tahiri Tahirleştiren
Dün akşam umutlarımın ağladığını,
Seni uğurlarken gördüm, Bir mendil yolculuğunda, Paramparça olup yüreğimin dağlandığını. Şu silik dünyada, Pahalı yaşamadık ki hiç bu hayatı, Yokluğun ucuzluğu da yokmuş, Liğme liğme düşlerimde, Pahalı yaşamadık ki biz. Kahroluyorum kendi kendime, Düşünüyorum işte kendimce; Kendi kendime Söylendikçe. Şairin mısralarından arta kalan, Tahir’i Tahirleştirenin Zühre olmadığını, Öylece anlıyorum işte. O ezgileri dinledikçe, Sığınıyorum şu kör akşamlara, Zifiri karanlıklar içindeyim, Anlıyorum içten içe, Sonsuzluğu keşfetmek deyim. Ben Tahir’i düşündükçe, Yine hüzünler deyim; Yine kederler deyim işte. Yaşar Cerit |
Ama o bunun farkında değildir.
Ayrılmak istemezsin dünyadan
Ama o senden ayrılacak.
Yani sen elmayı seviyorsun diye
Elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık,
Yahut hiç sevmeseydi,
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden? (Nazım Hikmet Ran)_________________Demek ki Tahir bir şey kaybetmez bu durumda.
Sevmek tek elimizde olan bize özel duygumuz, elma bizi sevmese de biz severiz elmayı "ille"...
Var olun gönlünüze sağlık.